Zajęcia rewalidacyjne

Główne kierunki oddziaływań rewalidacyjnych to: dynamizowanie rozwoju, kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie, korygowanie zaburzonych funkcji, defektów i zniekształceń, optymalne usprawnianie, rozwijanie tych funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone.

Zajęcia usprawniania technik szkolnych –to  kompensowanie  zaburzonych  funkcji ucznia, takich  jak:  spostrzegawczość,  myślenie,  pamięć,  dotyk,  koncentracja,  koordynacja wzrokowo -słuchowa.  Ćwiczenia  prowadzone  przez  nauczycieli  mających  odpowiednie przygotowanie  do  tego  typu  zajęć  służą  rozwojowi  zdolności  poznawczych,  kształtują umiejętności umożliwiające zdobywanie wiedzy (pisanie, czytanie, liczenie, obserwowanie, słuchanie, rozumienie) i są ukierunkowane na zainteresowania uczniów.

Zajęcia przygotowują do  prawidłowego  funkcjonowania  w  środowisku,  budzą  wiarę  we  własne  możliwości, kształtują  właściwą  postawę  społeczną  związaną  z  akceptacją  siebie,  innych  ludzi  oraz umiejętność wchodzenia w interakcje społeczne.

Zajęcia rewalidacyjne odbywają się tylko w przypadku ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia  specjalnego.

   Zajęcia  rewalidacyjne  mają  indywidualny  charakter.   Ich   rodzaj   i forma  muszą odpowiadać   indywidualnym   potrzebom   rozwojowym   i   edukacyjnym   ucznia niepełnosprawnego  oraz  być  dostosowane  do  jego  możliwości  psychofizycznych. 

Zajęcia rewalidacyjne mogą mieć formę indywidualną lub zespołową. Te wskazania powinny być zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. W orzeczeniu powinny być również wskazane rodzaje zajęć rewalidacyjnych, w jakich uczeń powinien brać udział.

Zajęcia rewalidacyjne mogą  być  prowadzone  przez  nauczycieli  zajęć  edukacyjnych  posiadających  odpowiednie przygotowanie specjalistyczne, a także przez takich specjalistów jak pedagog, psycholog czy logopeda, w ramach powierzonych im zadań z zakresu udzielania  pomocy  psychologiczno -pedagogicznej.